Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή: Μάχιμη ποιήτρια

Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή είναι μια νεαρή ποιήτρια που πολιτογραφήθηκε στην πόλη της ποίησης με έμπονη προσπάθεια. Τα ποιήματά της διακρίνονται από μια ιδιότυπη ευαισθησία, αισθαντικότητα και τόλμη στην επιλογή και χρήση λέξεων. Τα ταξίδια της φαντασίας της είναι τόσο σαγηνευτικά, ώστε συνεπαίρνουν και τον πιο αμύητο στην ποίηση αναγνώστη.

Μάχιμη

Οι Δευτέρες,

σαν συρφετός στρατιωτών 

με βρίσκουν στις επάλξεις

μεταξύ συνθηκολόγησης και πολεμικής σύρραξης.

Κι εσένα,

πολύτιμό μου τιμαλφές,

που να σε κρύψω,

να μην σε 'βρει η εγκατάλειψη;

Που να σε φυλάξω τριγύρω μου

-να μην σε πάρουν τα σκάγια! -

γιατί, 

όταν θα τσούξει η απόρριψη,

η πληγή μου η βετεράνικη,

θα θέλω να αφανίσω 

όλα τα ανθρώπινα εντός μου,

μα πρωτίστως,

τα εκτός μου.

Κι ύστερα,

που θα 'σαι κι εσύ σκόρπιος

κουφάρι νεκρό στη μνήμη,

δεν θα ξέρω,

σε ποιον άλλον μη θανόντα, 

να αφήσω

της νιότης μου το Ρόδο.



Λανθάνοντα ένστικτα

Κρατούσες ένα μωρό
το σήκωνες ψηλά
σχεδόν το λάτρευες,
σχεδόν μπορούσες να το αγαπήσεις,
σχεδόν ζήλευες την ύπαρξη του,
και λέω σχεδόν,
γιατί μόνο οι λιπόψυχοι
δεν θέλουν τις ευθύνες,
για αυτό,
δεν αγαπάνε τις γυναίκες,
που γίνονται καλές μητέρες.

Μιλάω όμως πάλι,
για τον θαυμαστό σου μικρόκοσμο,
να αεροβαφτίζεις παιδιά
ψελλίζοντας του πατέρα σου το όνομα
που δεν ήταν αρκετός
να σε σηκώσει ψηλά
στης μάνας σου τα μάτια
και αυτό,
το μίσος για το θήλυ,
για την πρώτη γυναίκα που αγάπησες,
που δεν σε κράτησε ποτέ,
σε κάνει πάντα αχάριστο,
σε κάνει ζώο,
σε κάνει ύλη.
Μου είχες πει κάποτε,
πως αν κάναμε παιδί θα μου έμοιαζε,
και εγώ γέλασα,
γιατί θα ήταν όμορφο,
και θα ήταν η τελευταία σου ευκαιρία,
να αγαπήσεις τον εαυτό σου,
και να νιώσεις περήφανος
για κάτι που έπραξες.

Αναρωτιέμαι όμως,
αν
-όπως κάθε ξεδιάντροπη φορά -
μιλάω πάλι για τον εαυτό μου.







Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη από πατέρα Κύπριο και μητέρα Ελληνίδα. Ζει και εργάζεται στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Το 2018 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Σάρκινοι θεοί» στην κοινή συλλογή «Ανθρώπινα Δαιμόνια» με τον Σταύρο Γκιργκένη. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί στο δοκιμιακό-λογοτεχνικό περιοδικό Νόημα, στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα του Εντευκτηρίου καθώς και στην προσωπική της ιστοσελίδα brokenpastelchalks.blogspot.gr




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου