Ένα επίκαιρο, μεστό από σύμβολα ποίημα...

Περιμένοντας τους Βαρβάρους

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;

Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;




-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.

Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;

Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,

και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη

στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.

Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί

τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε

για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί

τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν

σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·

γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,

και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·

γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια

μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·

και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.

-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα

να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·

κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.

-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία

κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).

Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,

κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.

Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,

και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

ΣΧΟΛΙΟ: Γιατί αυτό είναι το μυστήριο της αληθινής ποίησης. Να μη συνθέτει απλά το παρόν. Αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εξαργυρώνει και το μέλλον στη γοερή Τράπεζα της προφητείας. Ο μεγάλος ποιητής γίνεται μάντης. Poeta vates, που λέγανε οι παλαιοί. Γιατί το νεύρο και το αίμα του μαγνητίζεται από τον άνθρωπο. Και κάνει ποίηση πολιτική.

Το Περιμένοντας τους Βαρβάρους υψώνει τον Καβάφη σε έναν από τους τρεις μεγαλύτερους ποιητές του εικοστού αιώνα σε παγκόσμια κλίμακα.

                                                                    Δημήτρης Λιαντίνης


Ενδεικτική Βιβλιογραφία
• Άγρας Tέλλος, ΚριτικάΑ΄· Καβάφης – Παλαμάς ·Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος, σ. 31-115. Αθήνα, Ερμής, 1980.

• Αλιθέρσης Γλαύκος, Το πρόβλημα του Καβάφη. Αλεξάνδρεια, Σπ.Γρίβας, 1934.

• Βρισιμιτζάκης Γ., Το έργο του Κ.Π.Καβάφη· Από τα ποιήματα του Κ.Π.Καβάφη. Αλεξάνδρεια, έκδοση περ. Γράμματα, 1917.

• Γιαλουράκης Μαν., Καβάφης· Από τον Πρίαπο στον Καρλ Μαρξ. Αθήνα, Ολκός, 1975.

• Γιουρσενάρ Μαργαρίτα, Κριτική παρουσίαση του Κωνσταντίνου Καβάφη· Μετάφραση Γ.Π.Σαββίδης. Αθήνα, Χατζηνικολή, 1983.

• Δάλλας Γιάννης, Καβάφης και Ιστορία· Αισθητικές λειτουργίες. Αθήνα, Ερμής, 1974.

• Δάλλας Γιάννης, Ο Ελληνισμός και η θεολογία στον Καβάφη. Αθήνα, Στιγμή, 1986.

• Δάλλας Γιάννης, Σπουδές στον Καβάφη. Αθήνα, Ερμής, 1987.

• Δάλλας Γιάννης, «Τα καβαφικά νομίσματα (Β΄) · Απόψεις μιας ‘ιστορικής’ ποιητικής», Πόρφυρας63 (Κέρκυρα), 10-12/1992, σ.27.

• Δασκαλόπουλος Δημήτρης, Κ.Π.Καβάφης· Σχέδια στο περιθώριο. Αθήνα, Διάττων, 1988.

• Δασκαλόπουλος Δημήτρης, «Ο ποιητής Κ.Π.Καβάφης» και «Οι Κύπριοι λογοτέχνες της Αιγύπτου και ο Κ.Π.Καβάφης», Συμπαθητική μελάνη• Θέματα, συγγραφείς, έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, σ.41-49 και 51-63. Αθήνα, Ερμής, 1999 (πρώτη δημοσίευση του δεύτερου άρθρου στο περιοδικό Ακτή8 (Λευκωσία), Φθινόπωρο 1991, σ.389-400).

• Δημαράς Κ.Θ., ΣύμμεικταΓ΄· Περί Καβάφη. Αθήνα, Γνώση, 1992.

• Θέμελης Γ., Η ποίηση του Καβάφη· Διαστάσεις και όρια· Δοκιμή για μια βαθύτερη ερμηνεία. Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινίδης, χ.χ.

• Θρύλος Άλκης, «Κ.Καβάφης», Κριτικές μελέτεςΙΙΙ, σ.155-197. Αθήνα, Σαριβαξεβάνης, 1925.

• Ιλίνσκαγια Σόνια, Κ.Π.Καβάφης· Οι δρόμοι προς το ρεαλισμό και την ποίηση του 20ου αιώνα. Αθήνα, Κέδρος, 1988 (γ΄έκδοση ).

• Καλλέργης Ηρακλής Μ., «Η ποιητική συνείδηση του Καβάφη», Παλίμψηστον8 (Ηράκλειο), 6/1989, σ.175-199.

• Κάμπος Ροβέρτος [=Πέτρος Μάγνης], Το ποιητικό έργο του Κ.Π.Καβάφη. Κάιρο, 1912.

.................