Επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε...
1. Στην Ιορδανία 2 γυναίκες το μήνα χάνουν την ζωή τους από το χέρι του πατέρα ή του αδελφού τους με την δικαιολογία της διαφύλαξης της οικογενειακής τιμής. Σπάνια οι δράστες αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των πράξεων τους, καθώς σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο, εάν οι συγγενείς του θύματος συγχωρήσουν δημόσια τον δράστη τότε δεν απαγγέλλονται κατηγορίες εναντίον του.
2. Τα θύματα όμως δεν βρίσκουν ποτέ δικαίωση, όπως η 28χρονη Aisha στην περιοχή Basira της ΝΑ Ιορδανίας. Τον περασμένο Ιούλιο και ενώ διένυε τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης της, έπεσε νεκρή από το χέρι του αδελφού της, ύστερα από δεκάδες μαχαιριές στο πρόσωπο και την κοιλιά. Το έγκλημα της: έμεινε έγκυος από τον σύζυγο της, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε προτού η εγκυμοσύνη γίνει φανερή και οι γείτονες την κατηγόρησαν ως μοιχαλίδα.
3. Το 2009 παγκόσμια αίσθηση είχαν προκαλέσει οι εικόνες από την εκτέλεση της 13χρονης Aisha Ibrahim Duhulow στη Σομαλία. Το κοριτσάκι είχε πέσει θύμα βιασμού και καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Η κάμερα ενός κινητού είχε καταγράψει την δεκατριάχρονη να σέρνεται ουρλιάζοντας σε μια τρύπα όπου τουλάχιστον 50 άτομα της πετούσαν πέτρες. Όταν την ξέθαψαν από το έδαφος και διαπιστώθηκε πως δεν είχε πεθάνει, την έθαψαν πάλι και συνέχισαν τον λιθοβολισμό.
4. Τον Φεβρουάριο του 2010 ο πατέρας και ο παππούς της 16χρονης Medine Mehmi στην επαρχία Adiyaman στην Τουρκία, την έθαψαν ζωντανή σε μια τρύπα βάθους 2 μέτρων μέσα στο χώρο που η οικογένεια φύλασσε τις κότες. Το πτώμα της κοπέλας ανακαλύφθηκε 40 ημέρες αργότερα από την αστυνομία σε καθιστή θέση και με τα χέρια δεμένα. Ο πατέρας θεώρησε πως έπρεπε να ξεπλύνει την οικογενειακή τιμή καθώς οι γείτονες είχαν κατηγορήσει την κόρη του πως έκανε παρέα με αγόρια.
5. Τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν τον αριθμό των γυναικών που πέφτουν θύματα εγκλημάτων τιμής στα 5000 ετησίως, όμως οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι ομάδες γυναικών στη Μέση Ανατολή και την ΝΑ Ασία θεωρούν πως ο αριθμός των θυμάτων ξεπερνάει τα 20.000 ετησίως.
Σε πολλές περιπτώσεις οι δολοφονίες δεν καταγράφονται, καθώς αρκετές γυναίκες υποχρεώνονται από τους συγγενείς τους να καταπιούν ποντικοφάρμακο ή να αυτοπυρποληθούν και έτσι τα εγκλήματα θεωρούνται αυτοκτονίες.
6. Στον δυτικό κόσμο τα εγκλήματα τιμής, παρουσιάζονται συχνά ως τακτική συνυφασμένη με το Ισλάμ, κάτι το οποίο δεν ισχύει, καθώς τέτοιες πρακτικές υπήρχαν στις κοινωνίες πολύ πριν την εμφάνιση των θρησκειών. Εγκλήματα τιμής καταγράφονται ήδη στην Αρχαία Ρώμη και παρέμειναν επι αιώνες πάγια τακτική σε διάφορες κοινωνίες από την Αίγυπτο μέχρι την Κίνα. Στην χριστιανική Ευρώπη μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 50, οι περιπτώσεις που ο πατέρας ή ο αδελφός σκότωνε την αδελφή ή την κόρη του για να ξεπλύνει την οικογενειακή τιμή δεν ήταν σπάνιες.
Στην Ινδία- στις μη μουσουλμανικές κοινότητες- τουλάχιστον 5000 γυναίκες ετησίως (αν και διάφορες οργανώσεις υπολογίζουν τον αριθμό αυτό σε 25000) δολοφονούνται από συζύγους που νιώθουν εξαπατημένοι λόγω της χαμηλής προίκας που έλαβαν.
7. Η φτώχεια και η έλλειψη παιδείας θα μπορούσε εν μέρει να εξηγήσει τα εγκλήματα τιμής αλλά και πάλι δεν θα έφτανε για να τα ερμηνεύσει. Τα εγκλήματα τιμής διαφοροποιούνται από την υπόλοιπη βία κατά των γυναικών επειδή συνδέονται με τις παραδόσεις των λαών και έχει δημιουργηθεί μια διεστραμμένη θεωρία για να τα δικαιολογήσει.
8. Η επικρατούσα αντίληψη στις πατριαρχικές κοινωνίες πως οι γυναίκες αποτελούν αγαθό χωρίς υπόσταση, φυλετικές παραδόσεις, επιθυμία ελέγχου του σώματος της γυναίκας, διαπαιδαγώγηση που στηρίζεται στη σωματική τιμωρία και τη βία θεωρούνται ως τα κύρια αίτια. Σε όλα αυτά όμως πρέπει να προστεθεί και ένα νέο στοιχείο: οι πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν στις πατριαρχικές κοινωνίες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας.
9. Οι πόλεμοι και η φτώχεια ώθησαν πολλές γυναίκες να βγουν στην αγορά εργασίας ως το μόνο μέσο επιβίωσης. Το άνοιγμα των κοινωνιών αυτών στον δυτικό κόσμο (είτε με βίαιο τρόπο είτε σταδιακά) έφερε μαζί του και τον απόηχο των δικαιωμάτων των γυναικών. Οι νέες ευθύνες που αναλαμβάνουν οι γυναίκες και που σταδιακά οδηγούν σε χειραφέτηση, οδηγεί συχνά στη βία εναντίον τους από τα αρσενικά μέλη της οικογένειας που φοβούνται πως θα χάσουν τον έλεγχο πάνω στις κόρες και τις αδελφές τους.
10. Το δικαίωμα της γυναίκας στη ζωή καθορίζεται από το πόσο συμμορφώνεται με τον «κοινωνικό» της ρόλο. Οποιαδήποτε παρέκκλιση τιμωρείται με θάνατο. Όσο λοιπόν ο κοινωνικός ρόλος των γυναικών θα καθορίζεται από τα αρσενικά μέλη της κοινότητας, ιστορίες όπως της Gulnaz και των άλλων γυναικών δεν θα εκλείψουν ποτέ.
2012 Φραγκίσκα Μεγαλούδη
ΘΕΜΑΤΑ
- Να αποδώσετε περιληπτικά το άρθρο (90-110 λέξεις)
- Με ποιον τρόπο αναπτύσσεται η δεύτερη(2) κι ένατη(9) παράγραφος του κειμένου;
- Να δώσετε από ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις υπογραμμισμένες λέξεις
ΘΕΜΑ: Ως εκπρόσωποι του δεκαπενταμελούς του σχολείου σας συμμετέχετε σε μια ημερίδα που διοργανώνει ο Δήμος στον οποίο ανήκετε, γράφοντας και εκφωνώντας μια εισήγηση με θέμα: «Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, π.χ. σε πολιτικούς πρόσφυγες, σε μετανάστες, σε παιδιά (παράνομη παιδική εργασία, στρατολόγηση ανηλίκων), σε γυναίκες (εμφανείς παραβιάσεις των δικαιωμάτων των γυναικών σε χώρες του Τρίτου Κόσμου και συγκαλυμμένες παραβιάσεις σε χώρες της Δύσης». 500-600 λέξεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου