άλλη μια <<δοκιμή νάρκης του άλγους εν Φαντασία και Λόγω>>
αναδημοσίευση από το περιοδικό fractal
Διήγημα: «Πρόσωπο με προσωπείο»
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου // *
Έσβησαν τα φώτα και ήρθε η ώρα να αποχωρήσει από τη σκηνή. Στέκεται όρθια, οι θεατές τής γύρισαν την πλάτη και μιλώντας χαμηλόφωνα αναζητούν την έξοδο από το υπερώο του θεάτρου. Εκείνη φλέγεται από την έξαψη του ρόλου της, που, κατά γενική ομολογία, ενσάρκωσε με αξιοθαύμαστη επιτυχία. Και τώρα πρέπει να πάρει τον δρόμο για το καταφύγιό της, το σπίτι της, εκεί, στις παρυφές του περιαστικού δάσους, όπου έκανε άπειρες πρόβες για να είναι άψογη στην πρεμιέρα.
Η θεατρική της παιδεία ήταν βαθιά, ήξερε και να μακιγιάρεται με μεγάλη δεξιοτεχνία. Τα ψιμύθια και οι μάσκες ήταν η αγαπημένη της σκευή και τα φορούσε σε κάθε περίσταση. Παρίστανε τη στοργική σύζυγο, την αυστηρή μητέρα, την άψογη νοικοκυρά, την πειθαρχημένη επιστήμονα, την ευσυνείδητη εργαζόμενη, την επιστήθια φίλη, την εχέμυθη ακροάτρια των εξομολογήσεων όσων ήθελαν να αποφορτίσουν τον πόνο τους, την… Πάντα φορούσε ένα πλατύ χαμόγελο και με απαράμιλλη αβρότητα μιλούσε αργά, καθαρά και με μια επιτηδευμένη προφορά, τονίζοντας ιδιαίτερα τα σύμφωνα των λέξεων. Ήταν η αγαπημένη όλων, σαγήνευε τα πλήθη με τη λάμψη που εξέπεμπε και τα κυρίευε με την υπερβολική της καλοσύνη.
Ήταν η εξαίρεση στον κανόνα των γυναικών του κύκλου της. Όποιος τύχαινε και δεν καταλάβαινε από την αρχή την υποκριτική της συμπεριφορά, την ερωτευόταν, την λάτρευε. Μαγευόταν από ό,τι εκτυφλωτικά διαφορετικό ανέδυε. Εκείνη, μόλις το αντιλαμβανόταν, άλλαζε, γινόταν απόμακρη, σκληρή, σου γύριζε την πλάτη και με μια ασύμμετρη έπαρση σε περιφρονούσε. Σε είχε κατακτήσει, είχε καταγάγει μεγάλη νίκη επί του πάθους σου και πλέον σε αντιμετώπιζε σαν ένα λάφυρο ευτελούς αξίας. Είχε κερδίσει την επιβεβαίωση, την αποδοχή της από τους άλλους, τα κολακευτικά σχόλια, την εισδοχή της σε μια ομήγυρη κοινών ενδιαφερόντων. Είχε απολαύσει το χειροκρότημα και την αποθέωση.
Τώρα, ήσουν γι’ αυτήν ένα άθυρμα που γύμναζε τα χέρια της σε στιγμές αμηχανίας και άγχους. Κι εσύ, ο θεατής, αποσβολωμένος, κοιτούσες μέσα στα μάτια της κι αναρωτιόσουν αν ήσουν ο πρόξενος της μεταστροφής της, αν την είχες προσβάλει ή την ενόχλησες με κάποια απρέπεια. Τίποτε από τα παραπάνω, όμως, δεν είχε συμβεί, απλώς είχε τελειώσει η παράσταση που έδινε, οι κουίντες έκλειναν αργόσυρτα μπροστά σου και εκείνη ξαναγυρνούσε στα παρασκήνια και στην καθημερινότητά της, εκεί που διαπλεκόταν το θέατρο με τη ζωή.
Έτσι ζούσε συνεχώς η ηθοποιός, ισορροπούσε με μαεστρία πάνω στο τεντωμένο σκοινί που ένωνε τη θεατρική παράσταση με τα περιστατικά του βίου της. Και αποσπούσε το χειροκρότημα και την επιβράβευση. Οι θεατές της, άλλοι ικανοποιούνταν, οι πιο αμύητοι, και άλλοι αισθάνονταν προδομένοι, αλωμένοι από την ύπουλη επίθεσή της. Οι τελευταίοι ήταν οι πιο διαβασμένοι και είχαν θεατρικές γνώσεις, πολλαπλά βιώματα και, κυρίως, όσοι είχαν παγιδευτεί στη σαγήνη της και στα θέλγητρα του επιτυχημένου ρόλου που υποδυόταν. Τα θύματα της γοητείας της, φυσικής και θεατρικής, βίωναν πιο έντονα την απόρριψή της, μπορούσαν να φτάσουν στα όρια της κατάθλιψης και της τελικής συντριβής. Οι πιο ισχυροί χαρακτήρες, μετά από πολύ κόπο στην ενδοσκόπηση, την ξεπερνούσαν∙ οι πιο αδύναμοι στοιχειώνονταν για μια ζωή από την ύπαρξή της.
Η ηθοποιός μετά από κάθε παράσταση επέστρεφε σπίτι της για να συνδέσει τα κομμάτια της ύπαρξής της. Ο εαυτός της είχε κατακερματισθεί από την προσπάθεια και το πρόσωπό της στον καθρέφτη έμοιαζε να αποτελείται από πολύ μικρά κομμάτια γυαλιού που είχε σπάσει από αιφνίδιο χτύπημα∙ η υποκριτική της ικανότητα την διέλυε, την έκανε να οικτίρει τον εαυτό της σε έναν εσωτερικό μονόλογο και να ζητά απεγνωσμένα μια φρούδα ελπίδα διαφυγής. Ωστόσο, ποιο πρόσωπο μπόρεσε ποτέ να αποδράσει από το θέατρο και τη ζωή χωρίς να αλλάξει προσωπείο;
* Η Ελένη Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. και παρακολούθησε μαθήματα του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στη Βιβλική και Πατερική Γλώσσα. Έχει διδάξει στην ιδιωτική εκπαίδευση και σήμερα είναι καθηγήτρια σε Δημόσιο Γενικό Λύκειο. Γράφει λογοτεχνικά κείμενα, βιβλιοκριτικές και άρθρα σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και είναι συντάκτης του φιλολογικού-εκπαιδευτικού ιστολογίου, eranistria.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου