Κυριακή 10 Απριλίου 2022

ο Έλβις ζει!

  


Σαν επιστέγασμα του προγράμματός μας, "με το φως του μύθου": παραδοσιακοί και αστικοί μύθοι, ήρθε η  περιδιάβασή μας στην ηλιόλουστη Θεσσαλονίκη των μύθων. Από την επιγραφή του Ορμίσδα στα Κάστρα και τους Κήπους του Πασά ως την οδό Μαύρης Πέτρας και το Μαυσωλείο του Μουσά Μπαμπά, οι μύθοι χάνονται μέσα στους αιώνες, αλλά εξακολουθούν να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους να δημιουργούν τα δικά τους ευφάνταστα μικροδιηγήματα! 

Η οδός Μαύρης Πέτρας και ο μύθος της αέναης περιπλάνησης σε ένα άλλο σύμπαν εμφάνισε μπροστά μας τον Έλβις Πρίσλεϊ!

ο Έλβις ζει!

Στα μέσα του καλοκαιριού του 2021 και συγκεκριμένα στις 16 Ιουλίου, μαζί με την παρέα μου αρχίσαμε από περιέργεια να διαβάζουμε διάφορους μύθους που έχουν σχέση με την πόλη μας. Μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ότι υπάρχουν πάρα πολλοί και οι περισσότεροι έχουν αναφορές στις περιοχές γύρω από το κέντρο της πόλης. Μέσα σε όλους αυτούς τους μύθους, αυτός που μας κέντρισε το ενδιαφέρον είναι ο μύθος που αναφέρεται στην οδό Μαύρης Πέτρας. Η συγκεκριμένη οδός, σύμφωνα με τον μύθο, οδηγεί σε αδιέξοδο στο ύψος των Κήπων του Πασά. Ο θρύλος θέλει κάθε τρεις μέρες στις 12 το βράδυ να εμφανίζεται ένας χαμένος δρόμος, που κανείς δεν γνωρίζει πού οδηγεί. Έτσι μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά αποφασίσαμε να πάμε σε αυτόν τον δρόμο για να δούμε τι ισχύει τελικά και για να ζήσουμε λίγο αυτή την περιπέτεια.

Το επόμενο βράδυ λοιπόν μαζευτήκαμε και ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας, συζητώντας για το τι μπορεί να συναντήσουμε, πώς θα αντιδράσουμε, συγχρονίζοντας τα ρολόγια μας. Καθώς κοντεύαμε, δύο φίλοι αποφάσισαν να φύγουν. Φοβήθηκαν, γιατί στη διαδρομή φτιάχναμε διάφορα σκηνικά για το τι θα βρούμε, φυσικά όλα τρομακτικά. Εμείς όμως συνεχίσαμε τη διαδρομή μας. Φτάσαμε περίπου 45 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα. Καθίσαμε εκεί κοντά και περιμέναμε τα ρολόγια μας να δείξουν 12 ακριβώς, για να ζήσουμε επιτέλους την εμπειρία του μύθου. Όμως δεν έγινε τίποτα απολύτως. Τα υπόλοιπα παιδιά, αγανακτισμένα για το πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε ό,τι διαβάζουμε, επέμεναν να φύγουμε. 

Την ώρα όμως που φεύγαμε, ξαφνικά, έσβησαν όλα τα φώτα του δρόμου ταυτόχρονα και ξεκίνησε να παίζει πολύ δυνατά μουσική. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε από πού ερχόταν και τι ακούγαμε. Όσο πηγαίναμε πιο κοντά στην αρχή της οδού «Μαύρης Πέτρας» καταλάβαμε ότι ακουγόταν μουσική του Elvis Presley. Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Η μουσική ήταν συνεχώς και πιο δυνατή. Στο τέλος του δρόμου παρατηρήσαμε ένα σπίτι με έντονο φωτισμό από το οποίο προερχόταν η μουσική. Μόνο που αυτό το σπίτι δεν υπήρχε πριν! Ήμασταν σίγουροι γιατί τα είχαμε μετρήσει! Πλησιάσαμε και είδαμε πως η πόρτα ήταν ανοιχτή. Αποφασίσαμε τρία άτομα να μπούμε μέσα. Στο εσωτερικό του σπιτιού είδαμε να υπάρχουν παντού κρεμασμένες ολόσωμες φόρμες κεντημένες και κάπες σαν αυτές που φορούσε ο Elvis στις μουσικές του παραστάσεις. Το «Suspicious Minds» ακουγόταν καθώς προχωρούσαμε προς μια μεγάλη σάλα στην οποία καταλάβαμε ότι ήταν μαζεμένα αρκετά άτομα, τα οποία τραγουδούσαν και χειροκροτούσαν. Δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε τι ζούμε γιατί ήμασταν ενθουσιασμένοι από τη μουσική. Ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και μπροστά μας βρίσκεται ο Elvis να τραγουδά το «Burning love». Ήμασταν παρόντες σε μια συναυλία του Elvis Presley 44 χρόνια μετά τον θάνατό του! Μόλις τελείωσε το τραγούδι, ευχαρίστησε το κοινό και είπε, καθώς άφηνε το μικρόφωνο, «Elvis is still alive». Τα φώτα έσβησαν και εξαφανίστηκε. Τρέξαμε γρήγορα να βγούμε από το σπίτι και να συναντήσουμε την υπόλοιπη παρέα. Προσπαθήσαμε να τους εξηγήσαμε τι έγινε και φυσικά δεν μας πίστεψαν, γιατί ούτε και εμείς το πιστεύαμε. Την ώρα που βγαίναμε από το δρομάκι της οδού «Μαύρης Πέτρας» και ενώ οι υπόλοιποι μάς περνούσαν για τρελούς, ψιθύριζα, «ο Έλβις ζει!».

Αντώνης Πέγκος


"Το «Suspicious Minds» ακουγόταν καθώς προχωρούσαμε προς μια μεγάλη σάλα στην οποία καταλάβαμε ότι ήταν μαζεμένα αρκετά άτομα, τα οποία τραγουδούσαν και χειροκροτούσαν."






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου