"Το σπίτι" του Γιώργου Ιωάννου στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο

Στις 16 Φεβρουαρίου του 1985 «έφυγε» από τη ζωή ο μεγάλος πεζογράφος της Θεσσαλονίκης Γιώργος Ιωάννου. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, η επιλογή της ημερομηνίας των εγκαινίων της μεγάλης μόνιμης έκθεσης του πολύτιμου αρχείου Γ. Ιωάννου, που πλέον βρίσκεται στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

«Είναι μεγάλη μας η χαρά που η οικογένεια Ιωάννου εμπιστεύθηκε στα χέρια μας το αρχείο του σπουδαίου λογοτέχνη. Σε έναν ολόκληρο όροφο του Βαφοπούλειου  στεγάζεται πλέον το αρχείο, ανοιχτό για μελετητές και ερευνητές», δήλωσε στον «ΑτΚ» η πρόεδρος του δ.σ. του Βαφοπούλειου, Θεοδώρα Λειψιστηνού.


Στον ιδιωτικό του χώρο,βγαίνοντας κανείς από το ασανσέρ στον έκτο όροφο του Βαφοπούλειου, ο οποίος πλέον ανήκει αποκλειστικά στο εν λόγω αρχείο, αντικρίζει τον καθρέφτη και την κρεμάστρα του Θεσσαλονικιού πεζογράφου, ακριβώς όπως στον προθάλαμο του σπιτιού του στην Αθήνα. Λίγο πιο δίπλα, η προτομή του.

«Προσπαθήσαμε στην έκθεση να στήσουμε ακριβώς το σπίτι του, με τα έπιπλά του, την οικοσκευή του και όλους τους πνευματικούς του θησαυρούς, τα βιβλία που συνέγραψε αλλά και όσα βιβλία υπογεγραμμένα του χαρίστηκαν από άλλους συγγραφείς. Προσπαθούμε να αναπαραστήσουμε όσο το δυνατόν πιο πιστά το διαμέρισμά του, με τακτοποιημένα τα προσφιλή του αντικείμενα και πράγματα της καθημερινότητάς του», εξηγεί σχετικά η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια Ελλη Κοκκίνη.

Το περίφημο γραφείο του, με όλα τα μικροαντικείμενα της καθημερινότητάς του και τα γραπτά του. Το γραφείο δεν ήταν ποτέ άδειο από βιβλία και αντικέιμενα, όπως κεραμικά για παράδειγμα, που αγαπούσε ιδιαίτερα. Επίσης το κρεβάτι του, όπου ξεκουραζόταν. «Είναι το δεύτερο κρεβάτι του, όπου αναπαυόταν και διάβαζε, όχι αυτό στο οποίο κοιμόταν, με την μπάντα του κρεμασμένη στον τοίχο και ακριβώς πάνω τον αγαπημένο του πίνακα, του Τσαρούχη. Του το είχε χαρίσει ο ίδιος ο ζωγράφος, όπως βέβαια συνέβη και με ένα άλλο μεγάλο ζωγραφικό έργο που δεσπόζει στο χώρο, του Μανώλη Χάρου. «Εκεί διάβαζε την εφημερίδα του το μεσημέρι και το απόγευμα και τον έπαιρνε και λίγο ο ύπνος», λέει ο Μιχάλης Μυλαράκης, μέλος της οικογένειας Ιωάννου.

Σε άλλη γωνιά του χώρου, το πικάπ του με όλα τα αγαπημένα του βινύλια και δίσκους. Ανάμεσα σε αυτούς και της Αρλέτας, βέβαια, αγαπημένης του φίλης, στης οποίας το σπίτι έμενε στην Αθήνα, στα Εξάρχεια, και εκεί τον βρήκε και ο θάνατος. Σε άλλο σημείο, όχι μακριά, η παλιά του γραφομηχανή, «στην οποία έγραφε μόνο τα κείμενα σε ξένη γλώσσα», όπως εξηγεί η επιμελήτρια Ελλη Κοκκίνη. Λίγο πιο πέρα, η έγχρωμη τηλεόραση την οποία είχε αγοράσει σχεδόν μόλις βγήκαν οι έγχρωμες συσκευές, καθώς του άρεσε και απολάμβανε την παρέα της, ενώ συχνά αστειευόταν με την αδελφή του για το γεγονός ότι εκείνη ακόμη δεν είχε πάρει τη δική της. Ακόμη, τα φωτιστικά του, που ήταν φτιαγμένα από τον αδελφό του.

«Συχνά βλέπουμε σπίτια πνευματικών ανθρώπων που μοιάζουν με... μικρά μουσεία, έτσι όπως είναι γεμάτα μικροαντακείμενα, κυρίως, βέβαια, συναισθηματικής αξίας», τονίζει η κ. Κοκκίνη.
«Εφυγε πικραμένος»
Είκοσι εννέα χρόνια από το θάνατο του Γιώργου Ιωάννου, το τεράστιο, μεγάλης σημασίας για την ιστορία του πολιτισμού της χώρας αρχείο, ένα αρχείο που διεκδικείται από πολλούς φορείς και ξένα κράτη, ανοίγει στο κοινό της Θεσσαλονίκης - κοινό ειδικό, δηλαδή ερευνητές και μελετητές, φιλόλογοι κοκ αλλά και το ευρύτερο κοινό. «Πολλοί φορείς ζήτησαν το αρχείο του Ιωάννου, όμως, ήθελαν να το κομματιάσουν, να πάρουν μόνο συγκεκριμένα έργα, βιβλία ή αντικείμενα», λέει στον «ΑτΚ» ο ακαταπόνητος Μιχάλης Μυλαράκης, γαμπρός του Ιωάννου. Ο κ. Μυλαράκης για εβδομάδες ολόκληρες βρίσκεται στο Βαφοπούλειο και «καθοδηγεί», θα λέγαμε, το στήσιμο της έκθεσης, μια που ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά και τον ιδιωτικό χώρο του λογοτέχνη αλλά και εξαντλητικές λεπτομέρειες για τη ζωή, την καθημερινότητα, την ψυχολογία, τη σκέψη του σπουδαίου πεζογράφου μέχρι τις τελευταίες του μέρες. «Εφυγε πικραμένος», προσθέτει ο ίδιος και είναι ορατή η συγκίνησή του.

Ο Μιχάλης Μυλαράκης, και αφού ανοίξει η έκθεση την ερχόμενη Κυριακή, θα παραμένει τα πρωινά 10.00 – 14.00 στο Βαφοπούλειο, στον έκτο όροφο, φροντίζοντας όλον αυτόν τον πνευματικό πλούτο, με την ίδια αφοσίωση που το κάνει σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα. Είναι ένα ζωντανό μέρος του αρχείου αυτού, καθώς γνωρίζει πράγματα και μοιράζεται αφηγήσεις από τη ζωή του λογοτέχνη και συγγενή του. «Η οικογένειά του ήταν οι άγγελοί του. Μοιραζόταν τα πάντα μαζί τους», καταλήγει η κ. Κοκκίνη.

Εκπαιδευτικά προγράμματα, με τη μορφή διαδραστικού παιχνιδιού προκειμένου τα παιδιά να μπορούν να γνωρίσουν με διασκεδαστικό τρόπο τη ζωή και το έργο του Γ. Ιωάννου, θα πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη και Πέμπτη από τις 19 Φεβρουαρίου, με υπεύθυνη τη Γεωργία Καρυπίδου. Τηλ. για πληροφορίες 2310/ 424.132.

πηγή:http://www.agelioforos.gr/