Ο Μάης είναι ποιητικός μήνας. Το όνομά του κατά μία εκδοχή, το πήρε από το όνομα της Μαίας ,μητέρας του Ερμή, για την οποία γίνονταν θυσίες την πρώτη του μηνός. Ο λαός που τραγούδησε έντεχνα τις χαρές και τις πίκρες της ζωής του, δεν άφησε ανύμνητο και τον γλυκύτατο μήνα της άνοιξης. Έφκιασε και γι' αυτόν πολλά τραγούδια, όπου υμνεί τα κάλλη της φύσης και την ομορφιά της ζωής. Η φύση δε και η ζωή αποτελούν το στημόνι και το υφάδι που συνταιριάζονται περίτεχνα στον αργαλειό της λαϊκής τέχνης και γίνονται όμορφα τραγούδια:
Ήρθεν ο Μάης, ήρθεν ο Μάης κι ο μήνας!
Σεβαίνει με τα κάματα, με τα τρανά ισκιάδια!
Ασχήμαιναν οι όμορφες κι ομόρφαινεν ο τόπος!
Ασχήμαινε κι η αγάπη μου και δεν την αγνωρίζω!
Σεβαίνω, βγαίνω, την τηρώ και δεν την αγνωρίζω!
Ήρθεν ο Μάης, ήρθεν ο Μάης κι ο μήνας!
Σεβαίνει με τα κάματα, με τα τρανά ισκιάδια!
Ασχήμαιναν οι όμορφες κι ομόρφαινεν ο τόπος!
Ασχήμαινε κι η αγάπη μου και δεν την αγνωρίζω!
Σεβαίνω, βγαίνω, την τηρώ και δεν την αγνωρίζω!
Λαογραφικά Δυτικής Μακεδονίας του Φώτη Δ. Παπανικολάου, Θεσσαλονίκη 1962
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου