ΑΛΚΜΑΝ,89
εύδουσι δ’ ορέων κορυφαί τε καί φάραγγες
πρώονές τε καί χαράδραι
φύλα τ’ ερπέτ’ όσα τρέφει μέλαινα γαία
θήρές τ’ ορεσκώοι καί γένος μελισσάν
καί κνώδαλ’ εν βένθεσσι πορφυρέας αλός.
εύδουσι δ’ οιωνών φύλα τανυπτερύγων.
Φαράγγια, λόφοι και βουνά,χαράδρες,δες, κοιμούνται
και τα ερπετά της μαύρης γης καθόλου δεν κουνιούνται.
Των μελισσών το γένος δες, στον ύπνο που εγλυκάθη,
τα κήτη μες στης θάλασσας της σκοτεινής τα βάθη,
των μακροφτέρουγων πουλιών το σμήνος που εβουβάθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου