ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Της Ελένης Κ. Παπαδοπούλου, φιλολόγου στο ΓΕ.Λ. Χαλάστρας
Δεν υπάρχει μέθοδος διδασκαλίας με την οποία να μπορούμε να διδάξουμε τα πάντα, ούτε μέθοδος διδασκαλίας που να μην παρουσιάζει δυσκολίες ως προς την εφαρμογή της. Έτσι, και στη διαμόρφωση ομάδων έχουν παρατηρηθεί προβλήματα όπως:
Ύπαρξη μαθητών που δε συμμετέχουν στις δραστηριότητες της ομάδας.
Περιπτώσεις μαθητών που δεν τους θέλουν οι συμμαθητές τους σε καμία ομάδα και νιώθουν απόρριψη και στιγματισμό.
Περιπτώσεις ιδιαίτερα δημοφιλών μαθητών στους οποίους επιθυμούν να προσκολληθούν οι υπόλοιποι.
Πολλές φορές, οι μαθητές μιας ομάδας ερίζουν για το ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του συντονιστή ή τον ρόλο του εκπροσώπου στην ολομέλεια.
Ύπαρξη μαθητών που εργάζονται με επιμέλεια και ζήλο και είναι «πληθωρικοί», με αποτέλεσμα να μην «αφήνουν χώρο» στους άλλους να εργασθούν και να αναλάβουν πρωτοβουλίες και συνεπώς οι δεύτεροι να αισθάνονται ματαίωση.
Για να αποφευχθούν τέτοιου είδους προβλήματα, πρέπει οι αρμοδιότητες και η εργασία που έχει να κάνει κάθε μέλος της ομάδας, ο ρόλος του δηλαδή μέσα στην ομάδα να είναι όσο το δυνατόν πιο σαφής. Η δημιουργία του κοινωνιογράμματος της τάξης θα μπορούσε να λειτουργήσει βοηθητικά. Το κοινωνιόγραμμα που διαμορφώνεται πριν από τη δημιουργία των ομάδων, με συγκεκριμένες ερωτήσεις π.χ. με ποιους δύο συμμαθητές σου θα ήθελες να απαρτίσεις μια ομάδα; Θα μπορούσε να μας διευκολύνει στη δυσάρεστη κατάσταση να έχουμε κάποιους μαθητές που είναι εκτός ομάδων, είτε αυτοί έχουν αποκλειστεί από τις ομάδες, είτε έχουν κατακλυστεί από πολλές προτάσεις για συμμετοχή στις περισσότερες ομάδες.
Όσον αφορά στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία οι μαθητές μαλώνουν για τους ρόλους του συντονιστή ή εκπροσώπου, προτείνεται η κλήρωση ή η ψηφοφορία, η οποία μπορεί να είναι άλλοτε φανερή κι άλλοτε μυστική, εξοικειώνοντας τους μαθητές με δημοκρατικές διαδικασίες που θα εφαρμόσουν αργότερα ως πολίτες
Σε κάθε περίπτωση, ο εκπαιδευτικός ανάλογα με το θέμα της εργασίας και τους διδακτικούς σκοπούς που θέτει, μπορεί να επιλέξει διάφορους τρόπου συγκρότησης της ομάδας. Σε κάθε σχολική τάξη, βέβαια, υπάρχουν άτυπες ομάδες μαθητών(φίλοι) που έχουν συγκροτηθεί με κριτήρια την αμοιβαία συμπάθεια, τα κοινά ενδιαφέροντα κ.α. Ωστόσο, κι όταν οι ομάδες διαμορφώνονται αυθόρμητα από τους μαθητές, ο εκπαιδευτικός θα πρέπει εξαρχής να τονίσει την προσωρινή διάρκεια των ομάδων, ειδικά όταν αυτές είναι ομοιογενείς (είτε σε επίπεδο φίλων, είτε καλών ή αδύναμων μαθητών). Οι ομάδες αυτές θα πρέπει να λειτουργούν το πλείστον τρεις εβδομάδες. Ειδικά, γι ‘ αυτό το θέμα και προκειμένου να είμαστε συνεπείς απέναντι στους μαθητές μας, είναι σκόπιμο να θέτουμε τον κανόνα της διάρκειας των ομάδων όταν καταρτίζουμε το συμβόλαιο της τάξης. Έτσι, δίνουμε και ένα μάθημα συνέπειας και υπακοής στους κανόνες που έχουμε θεσπίσει από κοινού.
Γι ‘ αυτούς τους λόγους ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη διδασκαλία με ομάδες είναι απαιτητικός και σύνθετος. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να παρακολουθεί την εργασία και τις δραστηριότητες των ομάδων (να δει τι είδους προβλήματα και εντάσεις ανακύπτουν ανάμεσα στα μέλη τους, να εντοπίσει ποια μέλη των ομάδων ευνοούν ή μπλοκάρουν την ατομική εργασία, ποιοι μαθητές δεν κερδίζουν από την ομαδική εργασία) ώστε να κάνει επιτυχώς τις απαραίτητες παρεμβάσεις με διακριτικότητα και νηφαλιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου